Zadania z matur CKE dla liceum ogólnokształcącego - poziom podstawowy
Uczeń:
określa funkcje jako jednoznaczne przyporządkowanie za pomocą opisu słownego, tabeli, wykresu,
wzoru (także różnymi wzorami na różnych przedziałach);
oblicza wartość funkcji zadanej wzorem algebraicznym;
odczytuje i interpretuje wartości funkcji określonych za pomocą tabel, wykresów, wzorów itp.,
również w sytuacjach wielokrotnego użycia tego samego źródła informacji lub kilku źródeł
jednocześnie;
odczytuje z wykresu funkcji: dziedzinę, zbiór wartości, miejsca zerowe, przedziały monotoniczności,
przedziały, w których funkcja przyjmuje wartości większe (nie mniejsze) lub mniejsze (nie większe)
od danej liczby, największe i najmniejsze wartości funkcji (o ile istnieją) w danym przedziale
domkniętym oraz argumenty, dla których wartości największe i najmniejsze są przez funkcję
przyjmowane;
interpretuje współczynniki występujące we wzorze funkcji liniowej;
wyznacza wzór funkcji liniowej na podstawie informacji o jej wykresie lub o jej własnościach;
szkicuje wykres funkcji kwadratowej zadanej wzorem;
interpretuje współczynniki występujące we wzorze funkcji kwadratowej w postaci ogólnej,
kanonicznej i iloczynowej (jeśli istnieje);
wyznacza wzór funkcji kwadratowej na podstawie informacji o tej funkcji lub o jej wykresie;
wyznacza największą i najmniejszą wartość funkcji kwadratowej w przedziale domkniętym;
wykorzystuje własności funkcji liniowej i kwadratowej do interpretacji zagadnień geometrycznych,
fizycznych itp., także osadzonych w kontekście praktycznym;
na podstawie wykresu funkcji y=f(x) szkicuje wykresy funkcji
y=f(x-a), y=f(x)+b,
y=f(-x), y=-f(x);
posługuje się funkcją f(x)=\frac{a}{x}, w tym jej wykresem, do opisu i
interpretacji zagadnień związanych z wielkościami odwrotnie proporcjonalnymi, również w
zastosowaniach praktycznych;
posługuje się funkcjami wykładniczą i logarytmiczną, w tym ich wykresami, do opisu i interpretacji
zagadnień związanych z zastosowaniami praktycznymi.
W kartezjańskim układzie współrzędnych (x, y) narysowano wykres
funkcji y=f(x) (zobacz rysunek).
Funkcja f jest rosnąca w przedziale:
Odpowiedzi:
A.[-4, 4]
B.[5,6]
C.[1,6]
D.[4,7]
Podpunkt 3.2 (1 pkt)
Zapisz w postaci sumy przedziałów zbiór wszystkich argumentów, dla których
funkcja f przyjmuje wartości większe od 1.
Uceń, które z podanych liczb należą do tego zbioru:
Odpowiedzi:
T/N : 2
T/N : -6
T/N : 3
Podpunkt 3.3 (1 pkt)
Funkcja g jest określona za pomocą funkcji f
następująco: g(x)=f(-x), dla każdego
x\in[-7,-5]\cup[-4,4]\cup[5,7]. Na jednym z rysunków A–D przedstawiono,
w kartezjańskim układzie współrzędnych (x,y), wykres funkcji
y=g(x).
Na rysunku, w kartezjańskim układzie współrzędnych (x,y), przedstawiono wykres
funkcji f określonej dla każdego x\in[-5,4). Na tym
wykresie zaznaczono punkty o współrzędnych całkowitych:
Podaj najmniejszą i największą liczbę całkowitą należącą do zbioru wartości funkcji g
określonej wzorem g(x)=f(x)-6.
Odpowiedzi:
min_{\in ZW_g}
=
(wpisz liczbę całkowitą)
max_{\in ZW_g}
=
(wpisz liczbę całkowitą)
Podpunkt 6.2 (1 pkt)
Oceń prawdziwość poniższych stwierdzeń.
Odpowiedzi:
T/N : funkcja f ma trzy miejsca zerowe
T/N : funkcja określona wzorem y=f(x)+4 przyjmuje tylko wartości nieujemne
Podpunkt 6.3 (1 pkt)
Najmniejsza wartość funkcji f w przedziale [-4, -1] jest równa:
Wierzchołek paraboli, która jest wykresem funkcji f
określonej wzorem f(x)=ax^2+bx+c ma współrzędne
(-2, -27). Jeden z punktów przecięcia paraboli
z osią Ox układu współrzędnych ma współrzędne
(1, 0).
Zbiór wszystkich wartości funkcji f jest przedziałem
postaci:
Odpowiedzi:
A.(-\infty, d]
B.[d,+\infty)
Podpunkt 8.2 (0.8 pkt)
Podaj liczbę d.
Odpowiedź:
d=(wpisz liczbę całkowitą)
Podpunkt 8.3 (0.4 pkt)
Zapisz wzór funkcji f w postaci kanonicznej
f(x)=a(x-p)^2+q.
Na rysunku 1., w kartezjańskim układzie współrzędnych (𝑥, 𝑦), przedstawiono wykres funkcji
f. Każdy z punktów przecięcia wykresu funkcji f
z prostą o równaniu y=2 ma obie współrzędne całkowite.
Zbiorem wszystkich rozwiązań nierówności f(x)\leqslant 2
jest przedział [a,b].
Podaj liczby a i b.
Odpowiedzi:
a
=
(wpisz liczbę całkowitą)
b
=
(wpisz liczbę całkowitą)
Podpunkt 9.2 (0.5 pkt)
Wykres funkcji f przesunięto o 5
jednostek w lewo
otrzymując w ten sposób wykres funkcji g.
Parabola, która jest wykresem funkcji kwadratowej f, ma z osiami
kartezjańskiego układu współrzędnych (x, y) dokładnie dwa punkty
wspólne: M=(0,-50) oraz
N=(-5,0).
Wyznacz wzór funkcji f w postaci ogólnej
f(x)=ax^2+bx+c.
Jednym z miejsc zerowych funkcji kwadratowej jest liczba 2.
Do wykresu funkcji f należy punkt (0,64).
Prosta o równaniu x=-3 jest osią symetrii paraboli
będącej wykresem funkcji f.