Programowanie dla maturzystów

Wyrażeniem nawiasowym nazywamy dowolny skończony ciąg nawiasów [ i ], na przykład [ [ ] [ ] ].

Wyrażenie nawiasowe jest poprawne, jeśli:

• jest wyrażeniem pustym (nie zawiera żadnych nawiasów)
• jest postaci AB, gdzie A i B są poprawnymi wyrażeniami nawiasowymi
• jest postaci [A], gdzie A jest poprawnym wyrażeniem nawiasowym

Przykład: wyrażenia [ [ ] ] oraz [ [ ] [ ] ] są poprawne. Niepoprawne jest za to wyrażenie [ ] ] [ ] ].

Niech w₁, w₂, …, w_n będą kolejnymi nawiasami w pewnym wyrażeniu nawiasowym W.
Przyjmijmy teraz, że z każdym nawiasem otwierającym [ wiążemy liczbę +1, a z każdym nawiasem zamykającym ] – liczbę -1. Niech s_i będzie liczbą związaną z nawiasem w_i.

Wówczas głębokością nawiasu w_k w wyrażeniu W nazywamy sumę: S_k = s₁ + s₂ + … + s_k.

Głębokością wyrażenia W nazwiemy największą głębokość jego nawiasów, czyli maksimum z liczb S_k.

Napisz program, który wyznaczy głębokości podanych wyrażeń nawiasowych.

Pierwszy wiersz wejścia zawiera liczbę całkowitą n z zakresu 1..100.

W każdym z kolejnych n wierszy wejścia zapisano poprawne wyrażenie nawiasowe o długości nie większej niż 100 znaków, bez żadnych znaków odstępu.

Dla każdego wyrażenia nawiasowego wypisz jego głębokość, zgodnie z kolejnością występowania wyrażeń na wejściu.

Dla danych podanych na wejściu:

5
[][][[]]
[[[]][]]
[[[][]]]
[[[]]]
[][][[]]

Poprawną odpowiedzią jest wyjście:

2
3
3
3
2

Jeśli chcesz zobaczyć inny przykład odśwież tę stronę klawiszem F5

Opcje zadania:

Biblioteki         : iostream iomanip cmath string 
Limit czasu        : 0.1 s
Limit pamięci      : 32 MB
Słowa niedozwolone :